2 juli 2002, dinsdag
Om half tien konden we met de kabelbaan vanuit Mayerhofen
omhoog. Na circa vijf minuten stonden we op Filzenalm.
Van Filzenalm onder de Filzenkogel door naar de Edelhütte.
Onderweg heb je een prachtig uitzicht over Mayerhofen en het Zillertal in noordelijke
richting.
Tegen elf uur waren we bij de Edelhütte.
Tegen elf uur waren we bij de Edelhütte.
Twee koppen vruchtenthee en voor Ingmar een groot glas appelsap.
Tijdens het nuttigen van de vruchtenthee afgesproken dat ik
alleen de beklimming van de Ahornspitze ga doen, aangezien de lucht dreigend is.
In sneltreinvaart ga ik dan een poging doen de top van de Ahornspitze te bereiken
en dan weer naar beneden voordat de bui als die er komt los barst.
In de loop van de dag zou het weer verslechteren - zo melde
in ieder geval het weerbericht. Regen en onweer! Oftewel lekker weer om eens de
Ahornspitze te beklimmen.
De Edelhütte bevindt zich op een hoogte van 2238 meter en de Ahornspitze
is 2973 meter hoog.
De lucht betrok al steeds meer, dus maar snel op weg.
Eénmaal onderweg voelde ik al snel het eerste sputtertje.
Het waaide ook nog eens hard. De regen zette gelukkig niet door. Vandaar dat ik
lekker opschoot. Totdat ik - voordat het laatste steile stuk naar de top begint -
voor een sneeuwveldje kwam te staan. Achteromkijkend zag ik dat de lucht nu wel
erg donker begon te worden. Snel het sneeuwveldje over en beginnen aan het laatste
steile stuk.
Dit laatste stuk ging toch meer tijd kosten dan ik had gedacht.
Het was af en toe klauteren over losse stenen. Ik zit nu op een hoogte van circa
2800 meter en als straks de bui los barst kan ik nog veilig zonder geglibber naar
beneden, als ik nu verder ga en de bui barst los als ik op de top zit dan vraag
ik mij af of het me dan nog zo makkelijk gaat langs deze route naar beneden. Tja,
als-als-als, de twijfel sloeg dus toch nog toe. En toen ik nogmaals in de richting
van de wind keek, die vanaf de Edelhütte steeds in de rug had geblazen, besloot
ik op een hoogte of beter op circa honderd meter onder de top terug te keren naar
de Edelhütte en wel zo snel mogelijk. Nu wil ik natuurlijk ook geen nat pak
meer halen, want eenmaal besloten om terug te gaan dan wil je het liefst direct
in de warme hut zitten.
Om 13.00 uur was ik bij Ingmar en Karin.
Ingmar lag te slapen op de bank.
Broodjes gegeten en een kop warme chocolademelk.
Buiten de hut is het inmiddels een stuk kouder geworden, vandaar
dat alle kleren aan gaan. Ingmar op de rug en dan naar beneden terug naar Filzenalm.
Op Filzenalm is een speeltuintje waar Ingmar in speelde terwijl wij diep weggedoken
in onze jassen wachten op de Ahornbahn, die om 15.00 uur naar beneden zou vertrekken.
Beneden in Mayerhofen sloeg ons een klamme warmte tegemoet...
