Oostenrijk > Ötztal > Ramolhaus
Ramolhaus, Gurglertal
Klik om te vergroten
Küppelenalm, in de verte het Ramolhaus

Klik om te vergroten
Gurglertal, beneden ligt Obergurgl

9 juli 2002, dinsdag
   Om 8.00 uur zaten we in de auto naar beneden naar Sölden, Zwieselstein, door Zwieselstein en daarna niet linksaf omhoog naar Timmelsjoch, maar rechtdoor naar Obergurgl.
   We reden zover mogelijk door om zo dicht mogelijk bij de startplaats van de wandeling van vandaag te komen.
   Toen we niet verder konden - in het centrum van Obergurgl is een parkeerverbod - stond er een man die naar ons wenkte. Hij zei dat we wel naast het kerkje van Obergurgl konden parkeren, koste wel tien Euro. Een stukje terug dan maar. Gratis parkeren, of in ieder geval goedkoper, moet mogelijk zijn. En zo was het ook, niet ver terug bij een gesloten winkel de auto geparkeerd.

Ingmar kon weer zelf een heel stuk lopen. Tot over het brugje over de Gurgler Ache liep hij zelf daarna wordt het steiler en moest hij toch maar in de drager. Door de struiken gaat het zig-zaggend omhoog naar de Ramolweg.
   We gaan naar het Ramolhaus.
   Na de zig-zaggen wordt het minder steil en gaat het geleidelijker omhoog. Van Obergurgl op 1907 m. hoogte moeten we naar het Ramolhaus dat op een hoogte van 3005 m. ligt, dus er volgen vast nog steile stukken.
   Bij de Küppelenhütte gerust.
   De zon brandt al flink, de tweede pauze hielden we ergens op de Küppelenalm.
   Karin ging redelijk snel weer verder, maar Ingmar wilde nog even op een steen zitten. En ook nog even op die andere steen staan, op een andere steen weer even zitten en ik moest nog een foto van hem maken toen hij weer op een ander steen zat. In ieder geval het duurde even voordat ik hem zover kreeg dat wij ook verder liepen.
    Steil is de Ötztaler Jungschützerweg of Ramolweg niet. Af en toe loopt Ingmar dan ook zelf. Door een klein stukje sneeuw wil dat wel, maar bij een groot sneeuwveld aangekomen vond ik het verstandiger om hem weer op de rug te nemen. Hij wilde dit inmiddels zelf ook wel weer.

Na een tijdje haalde ik Karin weer bij. Voorbij Küppelenalm wordt het steiler en meer rotsachtig. We zagen het Ramolhaus inmiddels ook liggen. Dit hadden we al veel eerder kunnen zien, omdat het Ramolhaus op een uitstekende rots is gebouwd. Na weer een sneeuwveld over te hebben gestoken, en doordat het pad af en toe erg smal werd, werden we aan het twijfelen gebracht of we het Ramolhaus wel zouden halen. Met Ingmar op de rug die toch flink beweeglijk is vond ik het ver genoeg zo.
   We waren onder de wand langs waarop het Ramolhaus staat. En besloten terug te gaan. Als Ingmar hier een beweging maakt en ik deze niet kan opvangen dan liggen we zo van het voet brede paadje af. En zo te zien moesten we ook nog een stukje klauteren.
   Via de Ramolweg terug, onderweg geluncht. En daarna terug naar Obergurgl.

Vanmorgen onder een strak blauwe lucht vertrokken. Alleen in de verte boven Italië tegen de Alpen aan lagen wolken. Maar nu was het bewolkter aan het worden.
   In Obergurgl inkopen gedaan. De lucht was inmiddels zo dreigend dat het ieder moment kon beginnen te regenen. De auto nog droog gehaald maar tijdens het uitdoen van de schoenen begon het dan zachtjes te regenen.

Kaart: 
Kompas, 43 Ötztaler Alpen.
Vertrekpunt: 
Obergurgl, Gurglertal.
Afstand: 
14 km.
Hoogteverschil: 
943 m.
Hoogste punt: 
Onder het Ramolhaus 2850 m.