Het eerste steile stuk begint direct na de brug over de Gurgler Ache, dat schiet in hoogte meters in ieder geval lekker op. Daarna is het een lang aangenaam steigend pad naar de Küppelehütte. Voorbij de Küppelehütte over Küppelenalm is het soms wat steiler, maar het echte steile stuk komt pas na Küppelenalm.

Ik schoot lekker op Küppele 2300 m. in drie kwartier. Even rekenen: Ramolhaus 3005 m., Obergurgl 1907 (zoals de kaart vermeld) tel bij het Ramolhaus honderd meter op. Dat is 800 meter vanaf Küppele. Nog ongeveer anderhalf uur lopen en ik zit achter een bak koffie in het Ramolhaus.

Al met al klopte deze berekening aardig, want iets na twaalven zat ik achter een dampend kopje koffie, of was ik het zelf die zo dampte van de inspanning, of waren het de grote dampende borden waardoor het net leek of het mistig was in de hut?
   Druk was het in het Ramolhaus.
   Op het steile stuk direct vanuit het Ramolhaus naar beneden kwam ik de Engelse man en vrouw tegen die ik op de heen weg inhaalde, die mij even later inhaalden toen ik met de zelfontspanner een foto aan het nemen was, en toen vroegen of zij een foto van mij moesten maken.
   ‘No, it’s allright, thank you.’
   Het was uberhaupt niet gegaan, want de batterij van mijn camera is inmiddels leeg.
   Ze bevonden zich in het laatste stuk naar de hut. Ik groette:
   ‘The view is very nice.’
   ‘So, it's worth it?’
   ‘Yeah!’