 |
| Zwemmen op Timmelsjoch |
 |
| Op Timmelsjoch |
 |
| Rettenbachgletsjer |
|
|
8 juli 2002, maandag
We willen vandaag een route lopen aan het eind van het Windachtal.
Met de auto naar beneden naar Sölden. Linksaf de 186 op en dan na een kort
stukje de Ötztaler Ache over en dan omhoog via een heel smal weggetje. Steil
via een haarspeldbocht verder omhoog naar de volgende haarspeldbocht.
Bij deze haarspeldbocht stonden een aantal auto's geparkeerd.
Toen we halverwege de haarspeldbocht waren zagen we waarom. De weg was afgesloten
door een slagboom.
Vanaf hier is het nog een flink eind lopen naar de startplaats
van de wandeling. We moeten vanmiddag nog boodschappen doen daarom deze korte wandeling
uitgekozen - maar zo is het geen korte wandeling meer. Vandaar dat we besloten om
vandaag maar iets anders te verzinnen.
Terug naar Sölden, nu linksaf de 186 weer op en dan naar Zwieselstein. Door
Zwieselstein naar Hochgurgl. Na Hochgurgl gaat de weg verder omhoog naar de pas
Timmelsjoch en is dan een tolweg.
Bovenop Timmelsjoch de auto geparkeerd. Vanuit Italië kwamen wat wolken
omhoog, maar aan onze de Oostenrijkse kant bleef de lucht strak blauw.
Rugzak op en een eindje gewandeld in zuidelijke richting. Een stukje omhoog naar
waar nog wat sneeuw lag.
In een klein smeltwatermeertje gezwommen. Koud, koud en nog
eens koud, maar wel lekker. In de zon weer warm geworden.
Met de auto van Timmelsjoch terug naar Sölden, beneden in Sölden besloten
om toch maar die vreselijke Ötztalergletsjerstrasse omhoog te gaan naar de
Rettenbach- en Tiefenbachgletsjer. Op beide gletsjers kun je het hele jaar door
skieën en snowboarden. In het restaurant met "heerlijke muziek" wat
gegeten en gedronken en daarna zo snel mogelijk naar de auto en weer naar beneden.
Snel naar beneden, tja dat kunnen we zelf wel willen, maar
er worden werkzaamheden verricht in de tunnel en daardoor wordt het verkeer aan
de Tiefenbach kant van de tunnel om tien minuten voor twee pas vrij gegeven. Aldus
stonden we in de hoogste file van Europa... |
|
| Van exploratie naar exploitatie |
Foto's geven de adembenemende illusie van
een eenzame, pure wereld van sneeuw en ijs. De eenzaamheid moet echter met velen
worden gedeeld. De werkelijkheid is ook minder puur: de massale toestroom van toeristen,
de smeermiddelen en brandstof die verloren gaan uit de pistevoertuigen en sleepliften,
dit alles bevuilt de gletsjers, die als brongebieden van tal van rivieren eigenlijk
gekoesterd en met rust gelaten zouden moeten worden.
Maarle van, R., Mandos, M., Tirol en Vorarlberg, Tweede druk, 2000, Den
Haag, blz. 163 |